اخبار

دکتر راستی مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه در گفتگو با روابط عمومی به تشریح فعالیت های دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه پرداخت.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه در این گفتگو دکتر راستی با بیان طرح های مختلف این دفتر به منظور ارتباط گیری دانشگاه با صنعت کشور و در گیر نمودن دانشجویان با فضای کار عملی ، این برنامه ها را در خودباوری دانشجویان و تامین آینده شغلی آنان بسیار موثر دانست و گفت: بطور مثال با رصد دانشجویان دانش آموخته که در زمان تحصیل در طرح همیار با صنعت مشارکت داشتند مشخص شد که اکثر آنان جذب کار شده اند. کسب رتبه اول کشور در اشتغال دانش آموختگان مقطع کارشناسی با 82/41 درصد در سال گذشته از نتایج ارتباط های صنعتی اساتید دانشگاه و سایر فعالیتهای ارتباط با صنعت دانشگاه از جمله طرح همیار صنعت است. وی افزود: ادامه و تقویت این فعالیت ها باعث شده است درصد اشتغال از 82/41 درصد پایش سال 1399 به 90/6 درصد درسال 1400 ارتقاء یابد.
دکتر راستی علاوه بر اجرای طرح همیار صنعت، برگزاری دوره های استاندارد HSE (الزام های ایمنی و بهداشت در صنعت) حین دوره کارآموزی را نیز از دیگر عواملی دانست که می تواند با ارتقاء مهارتی و خودباوری دانشجویان موجب تسهیل اشتغال آنان در آینده باشد. از دیگر فعالیت های دفتر ارتباط با صنعت ایجاد سامانه صدا (صنعت، دانشگاه، اعتلاء) به آدرس https://seda.qut.ac.ir است که یک سامانه عرضه و تقاضای پروژه های پژوهشی، پروژه های فناوری،خدمات تجاری سازی، اشتغال، کارآموزی، همیار صنعت و دبیرخانه ارتباط صنعت و دانشگاه می باشد. این سامانه تا حد زیادی تکمیل شده است و به زودی رونمایی خواهد شد. وی همچنین به طرح‌های در دست مطالعه از جمله طرح معافیت‌های مالیاتی برای شرکت هایی که قرارداد پژوهشی با دانشگاه دارند و طرح ساختمان فن‌آوری اشاره نمود که تشریح جزئیات آن را به آینده موکول کردند.
در ادامه دکتر راستی در پاسخ به سئوال؛ شباهت و یا تفاوت های طرح ملی صدف که توسط پارک فناوری پردیس انجام می شود با طرح همیار صنعت دانشگاه صنعتی قم گفت:
مفاد طرح صدف را مطالعه کردیم. به نظر می رسد طرح صدف بصورت ماهوی با طرح همیار صنعت تفاوت هایی به شرح زیر دارد:
هدف طرح صدف توانمند سازی دانشجویان از طریق آموزش های خودشناسی، مشاوره شغلی و دوره های آموزشی مرتبط با فناوری و نوآوری است که البته کار جالب توجه طرح مذکور این است که دانشجو جهت آمادگی شغلی، پروژه فردی یا جمعی را مرتبط با حوزه فعالیت آن شرکت انجام می دهد. مثلا اگر هدف طراحی و ساخت قالب است، یک قالب را به دانشجو می دهند تا هم طراحی نموده و هم در ساخت وارد شود که شبیه دوره کارآموزی و کارورزی است تا مسیر اشتغال تسهیل شود. اما طرح همیار صنعت رویکرد حل مشکلات و عارضه ها و توسعه صنعتی داشته و در این مسیر با توجه به ورود دانشجویان در رصد صنعت و عارضه یابی و همچنین در تیم های تخصصی در کنار اساتید، توانمند می شوند.
توانمندسازی دانشجویان در طرح صدف در انجام یک پروژه درون سازمانی است که خود شرکت در آن توانایی و تبحر کافی دارد و دانشجو صرفا همان ها را یاد می گیرد؛ درصورتی که در طرح همیار صنعت دانشجو در کنار اساتید به حل پروژه ای مشغول می شوند که در جریان فعالیت جاری کارخانه نبوده و خود شرکت از انجام آن ناتوان است و این ها تفاوت اصلی این دو طرح است.
همچنین در طرح همیار صنعت، دانشجو در کنار استاد با مدیران کارخانه مذاکره می کند و به خودباوری می رسد در صورتی که در طرح صدف دانشجو در کنار استادکار قرار می گیرد و لذا طرح همیار صنعت از دانشجویان یک مدیر و یک مهندس خلاق می سازد که یاد می گیرد نگاه انتقادی و توسعه ای به هر فعالیتی داشته باشد در حالیکه طرح صدف از دانشجویان یک کارشناس فنی می سازد که البته در صنعت به هر دو نیاز است.